Nowa Atlantyda

Nie-naturalne, dzikie tereny Antropocenu powinny być rozumiane jako wielogatunkowe dobra wspólne.
Jamie Lorimer

W Rawie płyną historie przemysłu, miasta, mieszkających przy rzece ludzi i różnorodnych stworzeń. Historie rozkwitu i ekobójstwa, życia i śmierci, nadziei i rozczarowań. Rawa – Nowa Atlantyda chowa je pod taflami wody i betonu. Jest pomnikiem Antropocenu, pozostając ważną lokalną aktorką.

Ta strona poświęcona jest katowickiej Rawie, rzece która zniknęła. Rzece, która jest i nie jest rzeką. Rzece, która została wyparta ze świadomości mieszkańców miasta. Naszym celem jest przywrócenie pamięci o niej. Rawa pozostaje tuż obok i jest ważną częścią historii Katowic. 

Zapraszamy do ćwiczenia uważności – uwrażliwienia na nowe dobra wspólne i życie w poprzemysłowych przestrzeniach. Szukamy języka, którym można opowiadać o nim poza naturą i kulturą, poza poszukiwaniami nieistniejącej Arkadii i wizjami katastrofy.

Nie ma jednej natury. Nie ma jednej Rawy. Nie ma jednej przyszłości.

Rawa ma wiele twarzy: z jednej strony samotna i odrzucona, płynie własnymi drogami, żeby podkreślić swoją siłę i niezależność. Istniała od zawsze, choć jej tożsamość zmieniała się wielokrotnie. Jest niezbywalną częścią Katowic, której nie da się zapomnieć, choć wielu próbowało. Nie jest i pewnie nigdy nie będzie ani wyłącznie dzika, ani tylko udomowiona, ujarzmiona lub zdziczała. 

Nowa Atlantyda. Spacer performatywny

Autorzy projektu:

Martyna Puzio

Emilia Król

Paweł Kosiński

Paulina Michaleskul

Zdjęcia:

Grzegorz Helik


Opieka merytoryczna:

Adam Pisarek